Bebeklerde Ek Gıdaya Geçiş Sürecinde Dikkat Edilmesi Gerekenler
Anne sütü bebekler 6 aylık olana kadar onların sağlığını koruyan ve ihtiyaçlarını karşılayan en temel gıda olarak kabul edilir. Bebeğin büyümesiyle birlikte ihtiyaçlarının değişmesi anne sütünün farklı gıdalarla desteklenmesini gerektirir.
Bebekler 4-6 aylık olup ek gıdaya başlamak için gerekli yetileri kazandıklarında anne sütüne ek olarak yepyeni besinlerle tanışırlar. Artan enerji ihtiyaçlarının karşılanması ve demir eksikliği oluşmaması için ek gıdalar uzmanların önerileri doğrultusunda bebeklere sunulmalıdır.
Ek gıdaya geçiş sürecinin birçok ebeveyn için kritik derecede önemli olması nedeniyle sizler için bu yazımızı hazırladık.
Bebekleriniz Ek Gıdaya Başlamaya Hazır Mı?
Bebekler anne sütü ile beslendiklerinde hızla gelişirler ve bu gelişme sonunda enerji ihtiyaçları arttığı için yeni gıdalara ihtiyaç duyarlar. Aslına bakarsanız bebekler; “Ek gıdaya ne zaman geçilmeli?” sorusunun yanıtını ebeveynlerine kendileri verirler.
- Bebekler oturabiliyorsa,
- Başlarını dik tutabiliyor ve boyunlarını kontrol edebiliyorsa,
- Oyuncaklarını ağızlarına götürmeye başladılarsa,
- El ve göz koordinasyonları geliştiyse,
- Yutma ve çiğneme koordinasyonları gelişmişse ek gıdaya geçmeye hazır oldukları anlaşılabilir.
Ek Gıda Döneminde Dikkat Edilmesi Gerekenler
Bebekler ek gıdaya hazır oldukları sinyallerini veriyorlarsa ve yaşları da uygunsa ebeveynler uzmanların önerileri doğrultusunda ek gıdaya geçebilirler. Ek gıdaya başlanan dönemde bebeklerin gelişimi yakından izlenmelidir. Ek gıdalar yeterince ve doğru şekilde verilmezse çocukların gelişimi sekteye uğrayabilir. Bu nedenle ek gıda döneminde de bebeklerin sağlık muayeneleri aksatılmamalı ve beslenme bozukluğu yaşama ihtimalleri ortadan kaldırılmalıdır.
Ek gıdaya geçiş döneminde dikkat edilmesi gerekenler şu şekilde sıralanabilir:
- Bebeğiniz yeni bir gıda ile tanışacaksa onun aç olduğu vakitleri değerlendirin. Günde tek bir öğün olarak ek gıda vermeye başlayın ve her defasında kendisine tek bir gıda verin. Yeni gıdalara teker teker ve az bir miktarla başlanması gerektiğini unutmayın. Yeni bir gıda denediğinizde o gıdaya ek olarak 3-4 gün yeni bir besin sunmayın; böylece bebeğinizin o gıdaya karşı alerjik bir reaksiyon gösterip göstermediğini tespit edebilirsiniz.
- Ek gıdaya geçiş döneminde demir içeren besinlerin bebeklerin ihtiyacı doğrultusunda beslenmeye eklenmesi gerekir. Bebek 5-6 aylık olduğunda vücudundaki demir oranı azalmaya başlar. Yeniden demir depolarının doldurulması için demir içeren sebzelerin ek gıda olarak verilmesi önem kazanır.
- Ek gıdaya geçiş döneminde kalori, mineral ve vitamin bakımından bebeğin ihtiyaçlarını karşılayacak besinler tercih edilmelidir. Meyve püreleri, meyve suları, probiyotik yoğurt ve sulu muhallebi başlangıç için en çok tercih edilen besinler arasında yer alır.
- Bebek 6 ay olduktan sonra karışık sebze çorbaları içebilir. Bu süreçte bebeğin büyümesinde yağ asitleri çok önemli olduğu için ek gıdalara sağlıklı yağlar eklenmelidir.
- Bebek 7 – 8 aylık olduğunda balık eti, tavuk eti ve dana eti gibi protein kaynakları beslenmeye eklenebilir. Et çeşitleri ilk etapta kıyma formunda tercih edilmeli ve mümkünse sebze çorbaları içerisinde kullanılmalıdır.
- Bebeklere verilecek tüm besinlerin taze, doğal ve kesinlikle katkısız olmasına özen gösterilmelidir. Bu dönemde dondurulmuş gıdalar, konserveler tercih edilmemeli ve yemeklerin hazırlandığı su kaynatılmalıdır.
EK Gıdaya Başlanma Zamanı Kritik Derecede Önemlidir!
Bebeklerin ek gıdaya başlamaları gelişimlerinin desteklenmesi adına kritik derecede önemlidir. Bebeklerin bu döneminde uzman doktorların önerileri mutlaka dikkate alınmalıdır. Ek gıdaya geçiş, zamanından önce gerçekleşirse anne sütünde azalma, aşırı beslenme, beslenme bozuklukları (malnütrisyon), ishal ve alerjik hastalıklarda artış gibi istenmeyen durumlarla karşılaşılabilir.
Ek besinlere geç başlanması da erken başlanması gibi bebeğin gelişimini olumsuz yönde etkiler. Ek besinlere geç kalınması halinde bebeklerde mikro besin eksiklikleri, büyüme geriliği, bağışıklık sisteminin zayıflaması, ishal, enfeksiyon oluşumu ve beslenme bozuklukları oluşabilir.